Golf

Pod koniec lat 90. wszystko się jednak zmieniło, a klienci zaczęli wymagać bardziej luksusowego wyposażenia. Większą popularność zdobyły także jednostki wysokoprężne, a Euro NCAP zaczęło kłaść większy nacisk na bezpieczeństwo.

W 1997 roku na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie zaprezentowano światu czwartą odsłonę Volkswagena Golfa. Auto zaskoczyło wszystkich m.in. całkowicie ocynkowanym nadwoziem z 12-letnią gwarancją na perforację oraz jakością użytych materiałów i wykończeniem wnętrza, które nie ustępowało Audi.

Ponadto w wersji GTI zadebiutowały turbodoładowane jednostki 1,8T 20V 150 KM ze sprężarką firmy Garett oraz wolnossący motor V5 o pojemności 2,3 l, także produkujący 150 KM. 1,8T był pierwszym czterocylindrowym silnikiem z pięcioma zaworami na cylinder, a 2,3 pierwszą pięciocylindrową jednostką w tej klasie aut.

Mimo to i tak większość klientów decydowała się na jednostki wysokoprężne o pojemności 1,9 l. Najsłabszym dieslem w ofercie była jednostka 1,9 SDI o mocy 68 KM, którą oferowano już od początku obecności auta na rynku.

Dla bardziej wymagających Volkswagen skonstruował rewelacyjną jednostkę 1,9 TDI dostępną w zależności od systemu wtryskowego z mocą 90 KM (to wersja z pompą rotacyjną) oraz 101, 110, 115, 130 i nawet 150 KM (są to wersje z pompowtryskiwaczami).

Moce jednostek napędowych można odróżnić po oznaczeniu modelu. Jeśli wszystkie trzy literki TDI są czarne, wówczas mamy do czynienia z 90-konną wersją. Jeśli literka „I” jest czerwona, motor produkuje 101 lub 110 KM. Jeżeli literki „DI” są czerwone, jest to wersja o mocy 115 lub 130 KM. Czerwone TDI symbolizuje z kolei 150-konną wersję.

Dla miłośników sportowych emocji Volkswagen przygotował wersję R32 napędzaną sześciocylindrowym silnikiem o pojemności 3,2 l. 241 KM, pierwsza setka poniżej 7 s i prędkość maksymalna 247 km/h robią wrażenie.

W marcu 1998 roku przeprowadzono lifting wersji Cabrio, która dostała przód upodabniający ją do Golfa Mk4. Rok później, w maju 1999 roku, na rynku zadebiutowała całkowicie nowa wersja kombi. W hatchbacku do dyspozycji była 330-litrowa pojemność bagażnika. W wersji z napędem na cztery koła 4Motion bagażnik zmniejszał się do 245 l. Variant oferował natomiast 460 l przestrzeni bagażowej, a po złożeniu tylnej kanapy miejsce na bagaż zwiększało się aż do 1460 l.

Golfa Mk4 oferowano także w wersji z nadwoziem sedan, która sprzedawana była w Europie pod nazwą Bora.

Golf Mk4 może się także pochwalić naprawdę niezłym wyposażeniem wnętrza. Już w podstawowej wersji Basis auto miało m.in. poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera, przygotowanie do montażu dwóch fotelików ISOFIX, ABS czy kolumnę kierownicy regulowaną w dwóch płaszczyznach.

Oczywiście w wersjach Trendline, Comfortline, Highline automatyczna klimatyzacja, centralny zamek czy elektrycznie sterowane szyby nie były niczym specjalnym. Dzięki bogatemu wyposażeniu oraz wytrzymałej konstrukcji autu udało się zdobyć bardzo dobrą jak na tamte czasy notę 4 gwiazdek w testach zderzeniowych Euro NCAP.

Golf Mk4 również dostępny był na wielu rynkach, a produkowano go w Niemczech, Brazylii, na Słowacji, w RPA czy Indonezji. Auto nie odniosło tak ogromnego sukcesu rynkowego jak poprzednicy, miało to jednak związek z coraz ostrzejszą konkurencją na rynku. Tylko w Europie sprzedano jednak aż 2 miliony egzemplarzy tego modelu.

Do zalet Volkswagen Golfa Mk4 można zaliczyć wytrzymałe oraz ekonomiczne jednostki TDI oraz dobre materiały użyte do wykończenia wnętrza. W tej generacji wersja GTI pozbawiona jest jednak pazura, ponadto wersja Cabrio była jedynie Golfem Mk3 po faceliftingu.